به گزارش اخبارملل، دکتر «محسن مصطفی‌پور» گفت: بی‌ثباتی در سیاست‌ها، تغییرات مکرر نرخ بهره و قیمت حامل‌های انرژی، باعث شده نظام برنامه‌ریزی در شرکت‌ها مختل شود. مدیران صنعتی امروز در شرایطی تصمیم می‌گیرند که شبیه وضعیت جنگی یا حتی تعلیق اقتصادی است.وی افزود: در چنین شرایطی، مدیران باید اختیار، جسارت و انعطاف لازم برای تصمیم‌گیری داشته باشند و نباید از آنها خواست در بازه‌های کوتاه‌مدت پاسخ‌گو باشند؛ زیرا تأثیر سیاست‌های اقتصادی در بلندمدت نمایان می‌شود.
کاهش بهره‌وری و اثر سیاست‌های چندساله
مدیرعامل فولاد آلیاژی ایران گفت: وقتی سال‌ها درآمد‌های ارزی شرکت‌ها با فاصله ۶۰ درصدی نسبت به نرخ واقعی محاسبه شده است، آسیب‌های ناشی از آن دیر یا زود خود را نشان می‌دهد.وی افزود: نگاه کارشناسانه باید در تصمیم‌گیری‌ها حاکم باشد. هزینه تأخیر در تصمیم‌گیری بسیار بیشتر از نگرانی از تبعات کوتاه‌مدت است.
لزوم بازگشت به طرح جامع فولاد و صیانت از صنعت
دکتر مصطفی‌پور تصریح کرد: طرح جامع فولاد، نقشه‌راه توسعه متوازن زنجیره از معدن تا محصول نهایی بود. تغییرات سلیقه‌ای و طرح‌های بدون پشتوانه کارشناسی موجب ناهماهنگی ظرفیت‌ها شده است.وی گفت: صنعت فولاد با سهم کم‌تر از ۷ درصد مصرف برق، کم‌تر از ۱۰ درصد مصرف گاز و کم‌تر از یک درصد مصرف آب، بیشترین اشتغال و ارزآوری را دارد. به جای فشار، باید از این صنعت حمایت شود.دکتر مصطفی‌پور با یادآوری سخن «دونالد ترامپ» افزود: کشوری که فولاد ندارد، اصالت و اقتدار ملی ندارد. بخشی از توهم‌زدایی باید از خود ما شروع شود. رکوردزنی‌ها اگر به افزایش واقعی بهره‌وری منجر نشود، فایده‌ای ندارد. پارادوکس میان توزیع سود و توسعه باید حل شود تا صنعت فولاد با ثبات و قدرت در مسیر رشد گام بردارد.
